qaraltmaq

qaraltmaq
f.
1. Qara rəngə boyamaq, bulamaq; qara etmək. Saçlarını qaraltmaq. Üst-başını qaraltmaq. Lampanın hisi şüşəni qaraltdı.
2. Pozmaq, üstündən xətt çəkmək. Arvad qiyamət qoparıb öz adını qaraltdı. M. C..
3. məc. dan. Üzdən, başdansovma belləmək, təpmək. Ağarza fikirləşirdi ki, olubkeçəni yaddan çıxarsın, dağların döşünü bel, kərki ilə qaraldıb bir-iki batman arpa səpməklə güzəran keçirsin. . M. C..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • qaraltma — «Qaraltmaq»dan f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kef — is. <ər.> 1. Ruhi və ya səhhətcə vəziyyət; hal, əhval. Kefin necədir? Kefini soruşmaq. Bu gün kefim yaxşı deyil. – Böyükxanım Qulamxanın kefini pərt görüb danışdırmağa cürət etmirdi. M. S. O.. <Kərbəlayı Qubad:> Ağanın kefi, əhvalı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çəpləməg — (Yardımlı) vurmaq, vurub gözünün altını qaraltmaq. – Səni elə çəpliyərəm, özua gələmməssən …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • tənbul — ə. hindlilərin diş və dodaqlarını qaraltmaq üçün işlətdikləri bitkinin yarpağı …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • damaq — 1. is. 1. Ağız boşluğunun üst tərəfi. Damaq səsi dilç. – tələffüz edərkən dilin damağa toxunması nəticəsində çıxan səs. Damaq saitləri. 2. Ağız mənasında. Usta papirosu damağına salıb başladı işini. C. M.. Qüdrət iri barmaqları arasındakı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • daxma — is. 1. Daşdan, palçıqdan və s. dən tikilən təkotaqlı, balaca, alçaq, ibtidai ev. Yazıq muzdur daxmanın ortasında ah zar ilə özünü yerə vurub ağlamağa başladı. S. M. Q.. Sitarənin daldalanmağa bir yeri yox idi, atası evinə də getməyə qorxurdu.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dumanlamaq — f. 1. Dumanla, tüstü ilə örtmək; duman, tüstü çökmək; duman, tüstü basmaq. 2. məc. Bulandırmaq, qaraltmaq, tutqunlaşdırmaq, kəsifləşdirmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • gicəlləndirmək — baş(ını) gicəlləndirmək – gözlərini qaraltmaq, başını fırlatmaq. Qırmızı, yaşıl, qara, sarı maykalar <Lətifin> gözündə bir birinə qarışır, başını gicəlləndirirdi. H. Seyidbəyli …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • hal — 1. is. <ər.> 1. Hər hansı bir səbəbdən, şəraitdən doğan vəziyyət, keyfiyyət. Xəstənin halı yaxşıdır. – Hicrin edibdi könlümü bərbad, ağlaram; Çoxlar tutar bu halıma irad, ağlaram. Natəvan. <Ceyranın> keçmiş halı ilə indiki halını… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • könül — is. şair. 1. Qəlb, ürək (mənəvi mənada). Könlümün sevgili məhbubu mənim; Vətənimdir, vətənimdir, vətənim. A. S.. <Ağarəsul> . . işi yubatmayıb həmin saat könlündəki məhəbbəti qıza söylədi. . . E. Sultanov. // məc. Obrazlı təşbehlərdə,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”